Najmojsza wełna, najmojsza chusta.

Odpocząć muszę po weekendzie. Fajnie było, szkoda, że tak krótko, ale w miarę intensywnie. Teraz czas na chwilę relaksu. A że relaksuję się najlepiej coś robiąc i słuchając muzyki, to ustawiłam play listę na youtube i wzięłam druty w łapki, będzie chusta dla mnie. Pamiętacie motek BFL od Marty z Zagrody? Miałam go połączyć z BFL od Laury, ale włóczki odbiegają od siebie grubością i nie bardzo mi się to podobało. Dlatego z pomocą Pana W. przewinęłam motek świeżo uprzędzionej merino superwash, jednej z najmojszych i wykombinowałam chustę- moja wersja Mousseux.

Merynos w preclu prezentował się tak:

 

Wraz z poprzednim niebiesko zielonym:

 

 

 

A że zapowiadają na koniec tygodnia deszcz ze śniegiem, to będzie w sam raz na pierwsze chłody. Słoneczko dzisiaj odpuściło, wszędzie, gdzie okiem sięgnę mgła i potrzebuję kolorów. W Razem-wiczkach wymienię wiązanie na niebieskie, ze starszego merynosa zrobię czapę  i będzie ekstra komplecik na 1 listopada- bo ja zawsze na cmentarzu zmarznę albo idę nań z gorączką, ale nie ze mną te numery- jestem mądrzejsza o kilka lat doświadczeń J

Właśnie- wypadałoby dorobić Razem-wiczkę do pary, bo do zimy bliżej niż dalej. A w kolejce czeka jeszcze kamizelka dla Teściowej- wściekam się na nią aktualnie, tzn. na wzór, nie Teściową, Teściowa fajna. Albo ze mnie cielak, albo ktoś ma bałagan ze wzorami, bo co innego na obrazku, a co innego mi wychodzi ze schematu. Pewnie coś swoim zwyczajem popientroliłam, po południu się wezmę za rozwiązanie tej zagadki XXI wieku.  Chyba że Wens mi wyschnie do tego czasu czy BFL z jedwabiem, wtedy to nie ma bata, żebym nie siadła do Emila. A to dlatego, że dostalam kilka uwag od mojej Mamusi, która w życiu nie siedziała przy kołowrotku, ale no musiała mi powiedzieć, że za sztywną nitkę robię, bo by odleżyn na języku dostała. Och jak ja uwielbiam tę jej szczerość- zawsze powie mi prawdę, nie ma że boli. I ma kobieta rację, muszę się bardziej przyłożyć.

A byście widzieli minę mojej Rodzicielki na widok szuflady z najmojszymi włóczkami…. Przechyliła główkę, uśmiechnęła się lekko i tak niby mimochodem, ale jednak powiedziała: „A może bym i ja zaczęła znowu dziergać? Bo czasem w pracy się nudzę, a teraz takie ładne włóczki można kupić albo dostać od córki co ma kołowrotek…”. Mama biznesłomen, czasu czasem jej brakuje, żeby zjeść, ale do drutów ją ciągnie. I coś mi się wydaje, że przed moim najbliższym przyjazdem do domu rodzinnego powie mi przez telefon, że mam jej przywieźć te takie ładne motki Medusy, co leżakują w pudle i druty, bo ona będzie jednak dziergać. No to przywiozę. I nauczę wrabiać rękawy od góry, i magicloopa nauczę, i co tylko będzie chciała moja Mamusia.  Za pyzy z mięsem albo pierogi nauczę wszystkiego J

Licznik czytających moje wypociny cały czas rośnie, co mnie bardzo cieszy. Miłego poniedziałku wszystkim!! A propos poniedziałku- scena z piątku:

Pan W. wpada do domu po pracy i zaczyna mi tańcować na środku kuchni:

Ja: I co się tak cieszysz?

Pan W.: No bo piąteeeek, zaje***cie nie??!!

Ja: Hurraa, już za dwa dni znowu poniedziałek!!!!

Pan W., mierząc mnie wzrokiem mordercy: Milcz kobieto.

I wyszedł. Moja empatia nie zna granic :D