Pechowy czwartek.

Nawet nie wiecie, jak bardzo. Normalnie jakieś fatum wisi nad moim domem od wczoraj. Ja już pominę wczorajsze katastrofy pralkowo-prysznicowe, ze względu na dobre samopoczucie Pana W. (bał się telewizor włączyć, żeby nie popsuć, taką lekką rękę wczoraj miał), ale dzisiaj? No skąd mi w łazience znowu woda stoi, w dodatku CZERWONA, skoro ja płukanie po farbowaniu CZERWONYM BARWNIKIEM robiłam w zlewie w kuchni? Monty Python dzisiaj jak nic. Albo te pieprzone krasnoludki mi się pochowały i psocą- jesień nastała, coraz zimniej, to szukają sobie lokum, lenie patentowane. I jeszcze mój ukochany groszek musi iść do mechanika. Mogę sobie popłakać tak publicznie? Na szczęście jestem już w pełni zdrowa, mogę szaleć na miotle/mopie/szmacie, nic nie skreślajcie- w używaniu będzie wszystko. A mam ochotę, oj mam, na taką rozpierduchę totalną, żeby z podłogi można było jeść. Tylko się zastanawiam, czy nie usiąść i nie przeczekać, aż mi przejdzie :D

Kiecka Wełniana się uszyła. Jak na razie bez podszewki, bo jakoś mi się nie chce. I bez tych zakładek na tyle- bo Burdanie tylko płata figle Intensywnej, mnie też. Się gamoniom nie chciało policzyć do sześciu i z ich wykroju ni cholery nie chcą się uszyć 4 zakładki. A próbowałam z Doświadczoną Krawcową w osobie mojej Rodzicielki- uwierzcie mi na słowo, najpiękniejsze suknie studniówkowe itp. w Szczecinku wychodziły swego czasu spod ręki mojej Mamuni. Szyło się spódnicę ekspresowo, nie wiem, kiedy dorobię felerne zakładki, bo moją Amelię zostawiłam Rodzicielce. Zdjęcia detali, na ludziu się zrobią w weekend, jak mój Fotograf będzie na miejscu w godzinach innych niż 17ta i będzie jakieś sensowne światło.

Jeszcze w fazie półproduktu.

Już się szyje- z jamajską fastrygą.

 

Fragment przodku z paseczkiem.

Fragment tyłku z zameczkiem.

 



Krzyzyki też postawiłam. Nawet sporo.

 

Zaszeweczka, szlufeczka i stebnóweczka. Ach jaka ja dumna z siebie jestem :)

 

Sweterek alpaczany też się dzieje. Talia już uformowana, lecę z rękawami i zobaczymy ile włóczki mi zostanie na korpus- na obecną chwilę zużyłam 2 motki. A właśnie- nie wiecie, gdzie się podział mój piąty drut skarpetkowy? Bo by mi się przydał, taki 3,5 mm.

Odczuwam brak manekina krawieckiego.

Zbliżenie na rękawki no1.

 

No2.

 

No3.

 

 

Poza tym chyba trzeba zrobić mały porządek we włóczkach, zwłaszcza tych najmojszych. Bo mi się w szufladzie nie mieszczą. Czyli pół dnia spędzę na ravelry w poszukiwaniu projektów idealnych do najmojszych włóczek, no ale muszę się zmobilizować. A jakoś ostatnio nie mam ochoty na dzierganie. Co innego zabawa przy Emilu- wspomniane farbowanie wczorajszego Falklanda dubelka, na szpuli już single z merynosa- oj jak ja za tym tęskniłam ;)

 

Lecę zobaczyć, czy inna katastrofa mi się nie pcha do domu. I do szuflady się pomiziać J

I kiedy się zrobił październik?