Ach te moje zachcianki.

Zachciało mi się koloru bordo i to nie takiego do końca. Takiego  wpadającego w wino, podbitego amarantem bardziej niż fioletem. Co ja się namieszałam barwników.. A  się Pan W. najeździł za tymi barwnikami- z paniami w drogerii już pewnie per ty sobie mówi i kawusie mu proponują. No tak- bo barwniki do tkanin  prędzej człowiek uraczy w drogerii czy innym przemysłowym albo w sklepie całodobowym niż w pasmanterii. Nic dziwnego przecież- wyskakujesz o 22 do sklepu na jednej nodze, bo chleba nie ma, a facet ma w brzuchu niemałego głoda i  kupujesz przy okazji granatową farbkę, samo życie. Nie żebym tak praktykowała o 22 sama po nocy chadzać, od czego mam Pana W. nie?

Tak po kilku bataliach z barwnikami, łączenia w różnych proporcjach czerwieni z brązem, czasem czernią, za każdym razem uzyskiwałam rudy/ miedziany/brązowy, niepotrzebne skreślić. Lubię te kolory i to nawet bardzo, ale ja chciałam co chciałam i to bynajmniej nie był kolor jednogroszówki. Napatrzyłam się na zdjęcia czesanek farbowanych przez inne prządki, nie podam adresów, za dużo tego by było. Podyskutowałam sobie z Aldoną i tak jak Koleżanka poradziła- odpuściłam sobie. I jak sobie odpuściłam to mnie olśniło, że może te najprostsze rozwiązanie będzie najlepsze. Zmieszałam różowy barwnik z mniejszą częścią brązowego, wszystko na oko, wrzuciłam 100 g 2 ply Wensleydale na folię, 100 g czesanki do gara, zalałam barwinkami i na ogień. Podgrzałam lekko i zostawiłam na całą noc, niech się wchłania.

Oto co zastałam rano. Aż jęknęłam z zachwytu. Zdjęcia o dwóch różnych porach dnia.

 

 

Wensleydale 100g 170 m 2 ply.

Przed. Miedziany. Też niezły.

 

Po. Ciemniejszy. Taki mojszy.

 

Asterix i Obelix misja czesanka.

 

 

Grzeje nawet nieskręcona.

 

Tutaj nie ogarniam lekko, rąk mi brakuje.

Czesanka nie wchłonęła całego barwnika, było go naprawdę sporo, bo chciałam mieć pewność, ze wszystko złapie. Miałam uprzędzionego BFL’a z jedwabiem o kolorach, bo ja wiem,  mnie się to ze szmatą kojarzyło, tak kiepsko złapała kolory czesanka. Trzeba było ratować, bo motek wyszedł mi tak puszysty i mięciutki jak nigdy jeszcze. Wrzuciłam do gara z mieszanką winną i teraz to ma ręce i nogi.

Przed.

Po.

 

 

BFL z jedwabiem-100g, 260 m, 2ply.

A że pogoda nas rozpieszczała w niedzielę, wczoraj też dawało po oczkach, to Pan W. zabrał mnie na spacer. Taka mała dygresja- tylko ja przegapiłam zmianę czasu? Bo wstałam w niedzielę rano taka wyspana, kawka, śniadanko, wzięłam się za obiad, wygnałam Chopa po jajka do sklepu, bo jak kotlety bez jajek? No ja nie umiem bynajmniej. Wstawiłam pyrki,  odbyłam coniedzielny rytuał zapierniczania tłuczkiem do mięsa, panierowałam, sru na olej i na talerz. I tak sobie grzecznie zjedliśmy, po obiadku ciepłe portki na doopę i na spacer. I dopiero na dole, jak już mi się obiad w brzuszku był uleżał, mój Osobisty Nazecony mnie oświecił, że jest po 14. Przecież ja powinnam być jeszcze w lesie z obiadem, a nie już po. A on jadł i nic nie mówił „Durna babo idź się połóż, niedziela jest, nie musimy jeść w południe jak u mojej Mamusi”. Że też ja sama nie zauważyłam, że mi się godziny w telefonie i na zegarku nie zgadzają? Coś ze mną jest nie tak. To pewnie przez jesień. Bo my mieliśmy jeszcze jesień, śnieg to tylko w lodówce był, którą nota bene muszę rozmrozić, czego bardzo nie lubię. No dobra, to pokaże Wam trochę tej naszej jesieni.

 

 

A! Bo ja jeszcze komin ufarbowałam w garze. Kolor poprzedni- róziowy z łososiowym i niewiemczymjeszcze, mdły jak jasna doopa. Chodziłam w nim w zeszłym roku, nie, za dużo powiedziane, miałam go na sobie kilka razy, przez kolor właśnie. No podobał mi się w motku, przy facjacie już nie. To co? Do gara? Nawet minuty się nie zastanawiałam- wchodzę w fazę fioletowy łączyć z szarym. I mam.

 

Dziuni dawno nie było prawda?

 

I półzez.

 

Jak ktoś wytrwał do końca, to ma mistrza. Wyżyć się musiałam, bo mi Ułani spod okienka dali popalić. Kabel, który łączy mnie z Wami wzięli i bezczelnie ucięli. Mieli uciąć, ale nie mój, tylko od anteny. Ale jak to stwierdzil Pan W.- oni są od robienia balkonów, na kablach się znać nie muszą. Całe szczęście dzisiaj już wszystko gra- jedna mała dziura w ścianie i jestem na stałe połaczona z piwnicą :) Poza tym chusta się robi, Razem-wiczka się dzieje, czesanki nowe dotarły, kołowrotek się kręci, w garku się farbuje. Do następnego- miałam nadzieję, że śniegu nie będzie do tej pory, ale o zgrozo!! Pada!! Herbaty!! Buźka :)))