Zielono mi

Mam! Jedną Razem-wiczkę już mam J śliczna jest- dumna jestem jak paw :D i nawet za dużo nie mówiłam tych słów, co to się nieparlamentarnymi zwą, a ja potrafię czasem jak stary bosman. Zostało mi ponad pół motka- będzie więc druga, zapewne szybko i tak sobie myślę nad sznureczkiem do nich. Takim wiecie, przyczepianym na agrafkę, do przeciągania przez rękawy płaszcza. Bo ja okropnie bardzo gubię rękawiczki, a za tymi bym płakała oj dłuuugo. Zostanie mi jeszcze motek tego superwash Alize, bo na wiązanie zużyję może 5 m z 210, więc może będzie czapka do kompletu? Dodatkowo mam pretekst, żeby ruszyć te dwa motki BFL’a na komin i wypróbować nowe druty od Pana W.

Moża och'ać i ach'ać śmiało:

bez wiązania

spód dłoni

już z wiązaniem (folet oczywiście od czapy, coś nie mogę go uchwycić)

zbliżenie na wiązanie i bąble

na plaskacza I

na plaskacza II

całość aż po mankiet.

Jeśli chodzi o pozostałą twórczość własną wielce swobodną, to raczej dwie klęski zaliczyłam. Bluzka bawełniana, mimo zachwytów starszego pana w pociągu nad precyzją i kultywowaniem rodzinnej tradycji, okazała się być za szeroką i wzór nie ten, więc sprułam. Mam już nową koncepcję, dziś ruszę z kopyta, a co!!

A szyciowe plany? Hmmm wczoraj był dzień lenia. A że było przebrzydko za oknem- zwyczajnie nie miałam ochoty na cięcie tej koronki. Do niej potrzebuję raczej dobrego nastroju i zapału, szkoda ją spientrolić.

Ale! Po przetrzepaniu globalnej sieci trafiłam na kilka blogów o tematyce, która mnie intrygowała od jakiegoś czasu. Chyba dojrzałam do kupienia wrzeciona J ewentualnie do przekabacenia Teściowej i przytargania kołowrotka, co to stoi na strychu rodzinnego domu Pana W.  Tak moje drogie- tam jest wszystko, maszyna do dziergania też (miałam okazję, ale dla mnie to żadna przyjemność, jak się dzierga bez trzymania drutów w ręce).  

To lecę się doprowadzić do stanu, w jakim mogę mnie widzieć osoby trzecie, ładuję malinową bawełnę do torebki i jadę urabiać Teściów odnośnie kołowrotka J

Aga się chwali niebem nad RR, to ja się pochwalę niebem nad moją metropolią- trochę jak z płutna impresjonisty, prawda?