Marynarz zawitał do portu, w sam raz na Lody Malinowe.

Oj chwilę mnie tu nie było. Jakoś czasu mi brakło w tym tygodniu na bloga. Nie znaczy to, że nie miałam czasu na radosną twórczość własną J Otóż dzieją się Lody Malinowe- po dwóch pruciach doszłam do wniosku, że  ażur owszem, ale ściągacza to ja nie chcę w tej bluzce- ani na wykończeniach, ani w talii. Nie chcę także łączyć tej bawełny z jakąkolwiek inną, chcę sorbetu malinowego bez bitej śmietany czy czekoladowej posypki. I teraz się modlę, czy włóczki mi starczy- a starczyć powinno- mam już ¾ pleców, a zaczęłam dopiero drugi motek J będzie więc taka- ani trochę nie taliowana bluzeczka:

widok na wykończenie

Dziś mam w planach skończyć tył, wkrótce przód i może tego lata ponoszę własnoręcznie przerobioną bawełnę. Z włóczki jestem zadowolona- mimo prucia nie straciła nic ze swojej sprężystości czy puszystości. Zobaczymy jak się będzie sprawowała po praniu.

Bo ja MUSZĘ dziergać z czegoś, co jest przyjemne w robocie. Z powodu sztywnej maceryzowanej bawełny rzuciłam w kąt Marynarza na ten przykład, obrażając się  fochem z przytupem . Ale... No zawsze jest jakieś „ale”. Pomarudziło mi kilka osób, że powinnam skończyć. Ex-współlokatorka guziki dla motywacji kupiła. Nawet na rav. mi się oberwało od Izy, że nie wypada takiego projektu hibernować. No to się zawzięłam i skończyłam, udając sama przed sobą, że ta Begonia wcale a wcale nie trze mi po palcach (bo ja robię strasznie ciasno).

oto moja kanalia, Marynarz znaczy się :) biel + ciemny granat

kolejne na plaskacza, na ludziu będą, gdy Panu W. zachce się mnie zabrać w plener :)

detale:

 

W sumie efekt mi się podoba- sweterek przed praniem był dopasowany. Ale... Wiecie co wyjdzie z równania: rękawy + magic loop + prawe oczka przekręcone? Ano równa się to wszystko świdrującym szwem na rękawie. Normalnie jak sprężynka- musiałam podczas upinania po praniu trochę się namęczyć, żeby dziada schować J ciekawe czy efekt się utrzyma. Bo jak już kanalię zrobiłam, to chciałabym ją w tym lipcopadzie ponosić i poczuć trochę lata, a nie rzucić znowu w kąt ;) Jedno jest pewne- włóczka mnie zniechęciła do siebie i nie kupię. A żeby było ciekawiej, to np. Agaty sweterek dziergany na spotkaniu był właśnie z Begonii i ani ociupinę nie przypominał tego sznurka, z którego skleciłam Marynarza- ki czort?

To koniec marudzenia. Bo ja właściwie dzisiaj w dobrym humorze jestem. Kilka projektów mi w głowie już się kluje. Też tak macie, że gdy jedna rzecz się blokuje, to trzeba natychmiast zacząć coś nowego? Bo ja wczoraj o północy pochowałam nitki w marynarzu, przyszyłam guziki (tak jakoś wyszło, że przed praniem), odłożyłam do wyprania, otworzyłam szufladę i wyjęłam Lody Malinowe. A Pan W. miał ze mnie ubaw, że druty nawet ostygnąć nie mają czasu ;) Teraz korci mnie Projekt Niespodziewankowy i ta Alpaca DROPS’a na sweterek. A może tak zrobić Razem-wiczkę do pary- bo mam tylko jedną, a przydadzą się dwie, co nie? (choć słyszałam, że panuje powszechny trend wydziergania tylko jednej). Rączki swędza. Idę pogadać do szuflady- może któraś z włóczek się będzie do mnie uśmiechać/puszczać oczko/ krzyczeć- Jaaaa!!! Wybierz mnie!! ?