Podaję dalej!

Jak zapowiadałam w poprzednim poście, dzisiaj się będziemy bawić.

 Jakiś czas temu zgłosiłam się do „Podaj dalej”, dostałam paczkę z rzeczami zrobionymi przez Ewę Najfajniejszą Jaką Znam, więc teraz czas na mnie. 

Pierwsze dwie osoby, które wpiszą komentarz pod tym postem, dostaną zrobioną przeze mnie rzecz. Rzecz ta jest niespodzianką, ale oczywiście możemy się dogadać odnośnie koloru ;) Jest jeden warunek udziału- jak już paczki ode mnie dotrą, chętni powinni zabawę pociągnąć dalej i stworzyć coś dla kolejnych dwóch osób. Nie musicie pisać bloga- chętnie zamieszczę post w tej sprawie u siebie.

Tyle z ogłoszeń parafialnych, czas na chwalipięctwo. Ja wiem, próżność może przeze mnie przemawia, ale dostałam niezłe cukierasy i muszę, no muszę Wam je pokazać. Ewa się nieźle postarała, jak to stwierdziła Martuuha, dostałyśmy posag ;)

W ramach „podaj dalej’a” dostałam szydełkową serwetę. Ja nigdy w życiu żadnej nie popełniłam i jestem pod ogromnym wrażeniem wykonania. Jest śliczna, moja i akurat do koszyka wielkanocnego- Ewuniu, mam o jeden problem z głowy, dzięki ;)

Teraz prezenty już w ramach rozpieszczania koleżanki.

Kolejna serweta, dużo większa, akurat na stolik do kawy, który gdzieś tam mam w planach. Zdecydowanie masywniejsza, ale nadal „moja”. I wreszcie mogę zobaczyć z bliska te „ananasy”- człowiek się uczy całe życie.

Lniana zazdroska, ozdobiona haftem Richelieu, każdy detal mi się podoba, ale. No właśnie- czy to herezja, jeśli zrobię z niej bieżnik? Bo idealnie pasuje na stół w pokoju, a ta asymetryczność dodaje jej/jemu uroku. I ta czerwień, krwista, energetyczna, bardzomisię.

Jeszcze jeden drobiazg, aktualnie intensywnie eksploatowany- kubraczek na kubek, w kolorze pudrowego różu, z niezłym guziorem. Zdaje egzamin- herbata jest dłużej ciepła, a jak się super pije z takiego kubka, to już musicie się sami przekonać. Ja postanowiłam otworzyć manufakturę takich kubraczków. Zwłaszcza, gdy zobaczyłam te ;)

Jeszcze raz Ewuniu: okropnie, obrzydliwie mocno Ci dziękuję, jakoś się odwdzięczę, niech no tylko znajdę czas- znowu paczkonosz Cię obudzi z rana, zobaczysz ;****

Nie myślcie sobie, że zostawię Was bez mojego Osobistego Puchu. Tak to jest, gdy się odłoży świeżo wyprasowane prezenty i na chwilę spuści z oczu. Następuje galop, kic i wąchanie, o prosz.

 Na temat kamizelki dziś milczę, nie prowokujcie mnie.

Tyle na dziś, czekam na chętnych i będziemy się dogadywać ;)