Tak w telegraficznym skrócie.

To jestem, ale jakby mnie nie było. Wszystko przez to, że dostałam się na staż stricte związany z moim wykształceniem, będę robić masę ciekawych rzeczy, czasem też mało przyjemnych, dlatego pominę tu szczegóły- to przecież blog o rzeczach lekkich, ładnych i przyjemnych, więc Państwo pozwolą, że do nich przejdę.

*

Teraz powinny nastąpić fanfary i huk strzelających korków szampana, albowiem jeszcze przed końcem obecnej zimy udało mi się skończyć kamizelkę. Tak, tak, moi drodzy, Tę Kamizelkę, co to najpierw się nie chciała zacząć, potem zacząć, gdzieś w międzyczasie zacząć, a jak się zaczęła, to się potem nie chciała skończyć, franca jedna. Na przestrzeni dziania w/w powstała chusta, Projekt Szydełkowy, zaczęły się Avecwiczki, był Podaj Dalej i tak jakoś brakło czasu na prezentację morskich warkoczy.

Dziergałam ją bezszwowo, podwójną nitką włóczek z odzysku, na moje oko akrylowych- po namoczeniu ani po podpaleniu nie wyczułam w nich wełny, chyba że śladowe ilości (bosh, śladowe ilości wełny… piszę jak biolog, wybaczcie). Druty KP 5,5 mm- wiem powinnam ją dziergać w czasie trylogii Władcy Piździonka i faktycznie tak było z korpusem, tylko jakoś plisa się nie chciała sama dorobić. Nawet podczas oglądania Hobbita. Skończyłam ją i zblokowałam tydzień temu, potem były akcje z Paniami Halinkami- jedne pozdrawiam, inne pominę wymownym milczeniem- i na zdjęcia zabrakło mi czasu. Zresztą wiecie- tak sama sobie foty strzelać? Na zdjęcia na wieszaku też nie miałam ochoty, a manekina jeszcze brak. Ale od czego się ma ukochaną Mamusię, która po całym dniu ciężkiej pracy zgodziła się przywdziać w morski kolor, wciągnąć brzuszek i pozować. No ok.- na pozę „na Dziunię” nie liczcie dzisiaj, ale myślę, że to kwestia czasu i się Mamusię przyuczy ;)

 

Tyle na dziś. Tak dużo się ostatnio dzieje, że muszę sobie przypominać, jak się nazywam. Myślę, że jeszcze tydzień lub dwa, a nauczę się rozciągać dobę i dzielić czas między staż, przyjaciół, Królik i hobby. Ba- teraz właśnie mam okazję i odpowiedni sprzęt, żeby wyhodować krasnale, jak już jakiś delikwent urośnie dam ogłoszenie- się wymienimy- ja krasnala, Wy mi żelków czy czesanki, dogadamy się ;)

O Klusełce wspominałam, tak? To prosz, jak pięknie śpi- pozycja "na zimny łokieć" chyba jest jej ulubioną :D

Dostałam ostatnio dwa wyróżnienia od Violet i od Karoliny- Panie pozwolą, ze wykwiczę się za jakiś czas. I prezenty w ramach Podaj daleja też trochę przedłużą się w czasie, z powodu jego braku. Ale noł noł, nie marudzę- ja z tych, co to najlepiej zorganizowani, gdy mają masę zajęć.

*

A i jeszcze jedno- dziękuję Wam za trzymanie kciuków- już ja wiem, że te wszystkie gwiazdki z nieba, to Wasza sprawka, macie u mnie vice versace do końca świata. Znowu czuję, że żyję, jest cacy kororowo i tego się będę trzymać. Do przeczytania już niebawem ;)))