Cukierki na przedwiośniu.

Stuk puk, ktoś tu jeszcze zagląda prócz mnie? Bo przyszłam odszczekać, com wcześniej mówiła...

Że ja różowego nie lubię. Że nigdy, przenigdy. Że różowy be i fu. A Mamusia mówiła, nigdy nie mów nigdy. A Asja tłukła do głowy „Tobie w różowym dobrze, dziergaj i noś”. Dodgers musiała sama do tego dojrzeć. Że chce, że może, że wręcz powinna, bo różowy słodki i ładny. Że nie wszystko musi być szare. Zaczęło się niewinnie, od różowych słuchawek znalezionych pod choinką, od pomadki różowej na ustach, od herbacianych cieni do powiek. I sru, lokomotywa ruszyła, już nikt nie zatrzyma. Jak Marzena pokazała Angular- to był koniec, przepadłam. Chciałam tych R Ó Ż O W Y C H  trójkątów. Okazja się przytrafiła bardzo szybko, bo Marzena zaproponowała mi test- gamoniem bym była, gdybym powiedziała nie :D nawet się okazało, że ja mam R Ó Ż O W Ą włóczkę w kartonach! Ja! Tymi rencami ją do domu przyniosłam w zeszłym roku i do pudeł schowałam. Ale żeby nie było, że taka cukierkowa nagle się stałam, co to, to nie. Do różowego dobrałam gołębi szary, czwarty kolor wybrała Kicu. Myślałam o amarantowym (bo on wcale nie jest różowy, wżyciu!), ale Kicu go nosem z łóżka strąciła, pozostawiając nienaruszony kłębek marynarskiego granatu. I miała Puchata rację, sami się przekonajcie, jak to wszystko razem świetnie gra:

Mam, mam swoje trójkąty. R Ó Ż O W E trójkąty. Chusta jest gigantyczna, dzierga się sama i można w trakcie wykorzystać resztki zalegające w szufladach, pudłach czy innych wersalkach. O zaletach pisała Marzena (klik) i powiem Wam, że nie kłamała, to 3D faktycznie tam jest! Testowanie było przyjemnością, choć miałam lekki falstart- chora ja, chory Judoka, obolały brzuszek Kicu oraz nowy komputer dla Taty. Z tego, co mi wiadomo, da się ją zrobić w 4 dni z dzierganiem próbki włącznie.

Uwiecznić na fotografiach tę "chusteczkę" było dla mnie i Judoki wyzwaniem, ale podołaliśmy. A skromność to tylko jedna z wielu naszych zalet. Kicu za to dzielnie asystowała w trakcie blokowania tych słodkości.

Wzór został dziś opublikowany, kto ma chęć, niech leci do sklepiku Marzeny (klik).

Ja natomiast udam się dziergać Old Romance z nowej miłości- Mirelli by Włóczki Warmii. W dwóch obłędnych kolorach: brzozowy zagajnik i, nie uwierzycie, pudrowy róż :D Zaraza dopadła i puścić nie chce. A ja walczyć nie będę. 

A we środę? We środę Moi Mili, to wsiadam do samolotu, cieszyć się angielską pogodą w polskim towarzystwie, by w sobotę wraz z Najlepszą Bratową Dziewiarką wyruszyć do miejsca naszej zguby: Edinburg Yarn Festival (klik). I już nic nie będzie tak, jak dawniej :D
Dzierganego popołudnia

D.