Miał być post noworoczny..

I chyba będzie, a co mi szkodzi. Na samym początku ostrzegę Was- jeśli ktoś piśnie na temat Echo Flower, to tętnicę przegryzę, a nastrój mam dzisiaj bojowy :) Ok, tak na poważnie, to chuście nadal brakuje bordiury, ale miałam ostatnio trochę roboty papierkowej i takiego jednego niechcieja na stanie, że mi się nie chciało i brakowało czasu. Znalazłam chwilę, żeby zrobić małe podsumowanie. I przefarbować włosy pod charakter, co mi szkodzi.

Ten rok był nawet bardziej niż pracowity. Ostatni rok studiów, badania, pisanie pracy magisterskiej i jej obrona. Pod koniec czerwca, gdy zrobiło się luźniej na uczelni, postanowiłam zacząć pisać bloga. No dobrze, może mnie trochę Dziewczyny musiały namawiać, za co Wam jeszcze raz dziękuję, bo nie oddałabym czasu poświęconego na pisanie za nic w świecie. Sporo się w tym czasie wydziergało, kilka rzeczy nie doczekało sie publikacji, bo jeszcze nie było odpowiedniego miejsca i, jak to u mnie bywa, kilka rzeczy nadal czeka na wykończenie.

Z moich obliczeń wynika, ze powstało 18 udziergów, z czego 12 pokazałam na blogu. Najwięcej powstało chust i co mnie cieszy- z włóczek smakowitych. Prym wiedzie Lace DROPSA, który jak wiecie jest mieszanką alpaki, został mi ostatni motek tej włóczki. Czy to oznacza, że czas na zakupy ?? :D

Zdaję sobie sprawę, że mogłam osiągnąć lepszy wynik, ale Państwo pamiętają, że muszę mieć również czas na przędzenie, prawda? Zaczęło się niewinnie w lipcu od wrzeciona. Początki były nerwowe, nitka gruba i koślawa. Dopiero odkrycie Emila na strychu u Teściów (bo Oni mają tam wszystko, a reszta jest w piwnicy :D) pozwoliło mi rozwinąć skrzydła. Nie żebym narzekała na wrzeciono, bo jest generalnie cacy, ale w przędzeniu na kołowrotku jest coś, co mnie uspokaja (nie mam na myśli tych litrów wina wypitych podczas kręcenia, noł noł), rozluźnia, efekt uzyskuję szybciej, a i mogę wygodnie siedzieć i oglądać filmy podczas pedałowania. Jak na 5 miesięcy przędzenia wynik mam całkiem niezły. Spod moich łapek wyszło 4200 metrów singla i 1684 metry podwójnej nitki, navajo nadal się boję, ale coraz mniej i kto wie- może spróbuję już następnym razem?

Do skończenia na cito mam 4 rzeczy:

•   chustę Echo Flower Shawl, wydzierga się pewnie na dniach,
•   kamizelkę (ekhm, ekhm) dla Teściowej, której mam 5 cm i jakoś się sama nie chce zrobić,
• chustę z najmojszej wełny, 
• sweterek z alpaki DROPSA- wstyd jak beret, włożyłam do torby, potem do szafy, przypomniałam sobie o nim wczoraj. Może się przytrafić każdemu, ale żebym ja zapomniała o alpace…

Z planów na 2013? To trochę długi okres czasu i za wcześnie jeszcze, żebym miała już konkretne plany. Na pewno chciałabym więcej szyć- w planach mam małą czarną, małą czerwoną, ze dwie spódnice, koszulę, poszewki, obrus i firanki, jeśli znajdę odpowiednią tkaninę. Poza tym wezmę się za czarną alpakę i ciągnie mnie do pofarbowania merynosa. Chciałabym też dorwać gdzieś wełnę z polskich owiec, żeby przede wszystkim poszerzać horyzonty.  Z udziergów w planach mam Echo dla siebie, czarny sweterek, razemwiczki na prywatną wymiankę i coś żakardowego na prezent, np. z łosiem :) Reszta się wyklaruje, pomysłów mam całe mnóstwo, ale czasem zapał słomiany. Planuję ruszyć wreszcie zapasy najmojszych wełen, bo szuflada pęka w szwach, jeśli coś kupię, to pod konkretny projekt i kilka razy się zastanowię.  W ramach postanowień noworocznych obiecałam sobie nie dziergać na zamówienie. Owszem- będę robić prezenty, ale niespodziewane, bez terminu ważności, takie sprawiają mi o wiele więcej frajdy, nie wiszą jak kat na dobrą duszą.

Matko z córką, prawie zapomniałam o najważniejszym. Ten rok był rokiem pod znakiem przyjaźni. Przyjaźni z Wami, a ostatnio też z moim osobistym Puchem, sasasasasaa. Z tego właśnie jestem najbardziej dumna- poznałam masę ciekawych ludzi, z pasjami, z podobnymi poglądami, poczuciem humoru i miłością do zwierząt. Trochę byłam zażenowana, że przyjmujecie mnie z otwartymi ramionami i mogę się u Was czuć jak u siebie, mimo że raczej delikatna nie jestem i robię zamieszanie. Mam nadzieję,  że na moich „włościach” też czujecie się co najmniej dobrze.  Bądźcie czujni, bo mam w planach jakieś cukierasy, poza tym wzięłam udział w Podaj Daleju, a co się z tym wiążę, zobowiązałam się zrobić cos dla dwóch osób i podać dalej. Ale o tym będzie więcej później- może się okazać, że czasu będzie jak na lekarstwo, bo szykują się też poważne zmiany w życiu zawodowym, ale cicho sza, nie zapeszam.

Mam sporo oczekiwań wobec 2013 roku. Liczę, że będzie pełen odwagi i hartu ducha, przyjaźni, miłości i oczywiście włóczki. Może nawet z mojej osobistej Klusełki J A jeśli już o niej wspomniałam, to...

Nie tylko koty lubią pudełka ;)

Wam też pożyczę wszystkiego puszystego, nie będę taka jak kolega, chociaż pomysł kusi J Życzę Wam, żeby Wasze druty nie stygły, doba się wydłużyła, futrzaki jak najdłużej cieszyły oko, ryż się odnalazł, książki miały mnóstwo stron, pralka nie ciekła, utwory Pink Floyd wpadały w ucho, kredyty się same spłaciły, bo po co tracić kasę na pierdoły i sukcesywnie coraz mniej marudzenia :*