Wiosna, ach to ty..

Nie moi drodzy, nie jestem wredna. To ta wiosna robi nas w ciula. Ktoś tam na górze ma niezłe poczucie humoru, śnieg poleży do połowy kwietnia- ani trochę mnie to nie urządza. Chciałam pojeździć rowerem do pracy, ale moje zatoki i gardło mogłyby tego nie wytrzymać.

*

W ramach akcji protestacyjnej przeciwko panującej aurze, postanowiłam wykończyć kolejnego UFOka. I to tak na życzenie Czytelniczki Martusi, która pacnęła mnie gdzieś tam kiedyś prośbą o pokazanie chusty. Chodzi o moją wersję Mousseux, chusty szybkorobiącej się, aczkolwiek w moim przypadku Szanowni Państwo wiedzą, nie jest to takie oczywiste. Chusta bowiem powstawała etapami, od hmmm, października 2012? Listopada? A czort wie, ważne, ze się w sam raz na wiosnę skończyła- kolejną rzecz z listy można skreślić.

Trochę danych technicznych.

Dziergałam z 2 różnych wełen, na drutach KP 4 mm. Po pierwsze z Najmojszego merynosa superwash Laguna, zużyłam tylko 42 gramy, reszta pójdzie na żakardową czapę, w sam raz na zimne poranki. Drugą był BFL superwash farbowany przez Martę z Zagrody, zużyłam 50 gram, ca 200 metrów, reszta zostanie również użyta do czapy, próbka właśnie się dzieje.

Gdyby nie fakt, że podstawą jest wzór francuski, pewnie bym ją skończyła szybciej, ale tego no, dłużyło mi się, jak zwykle i w międzyczasie brałam się za inne projekty. Nie wspomnę o ażurze, który doprowadził mnie do szewskiej pasji i gdyby nie pomoc Karoliny, to pewnie uznałabym się za idiotkę i wysłała do podstawówki, żeby mnie jeszcze raz czytać nauczyli. Otóż ni cholery nie widziałam, że między rzędami ażuru mam napisane jak krowie na rowie „Knit” i wychodziły mi takie cuda, niczym nie przypominające ażury na zdjęciach. Trochę mnie korci, żeby zrobić wersję jednokolorową, ale chyba się powstrzymam. Zwłaszcza, że na profilu Gosika na rav znalazłam tooooo. Cudne, śliczne, urocze, będzie moje ;) Chyba że Rodzicielka zdecyduje inaczej- już zerka na Pasiaka, spytała nawet „Dla siebie ją zrobiłaś, tak?” z oczami kota ze Shreka, ehhh :)

Jak zwykle się rozpisałam, czas na zdjęcia.

Z blokowania.

Dawno nie było o Emilu, niech się pojawi choć jako stojak. Dorosłam do etapu „Potrzebuję manekina krawieckiego naaaał!!”

I żeby nie słyszeć jęków i zawodzenia, proszz, zdjęcia na człowieku. Czyli dodgers w wersji saute….

oraz z makijażem- widzicie różnicę? Bo ja średnio.

Na koniec, a jakże, Klusia z nową koleżanką, która została zaakceptowana, oblizana i tylko raz capnięta za ucho.

*

Na polu robótkowym wykańczają się kolejne UFOki, ale opornie mi idzie, bo trochę machina pod tytułem mój organizm mi siadła. Potrzymajcie kolejny raz za mnie kciuczki, tak do połowy kwietnia będzie mnie trochę mniej- czytam Wasz posty, ale czasem na napisanie czegoś sensownego brakuje mi siły. Plan jest taki, że wszystko wróci do normy, jak śnieg popłynie do morza i tego się będę trzymać.  

Wracam zatem do sweterka z alpaki, który aktualnie jest jednorękim bandytą, dorobię mu drugi rękaw, żeby mu smutno nie było. Trzymajcie się ciepło, bierzcie witaminki, bo zaczął się sezon na różne paskudztwa i do przeczytania :*